Het huis van de moskee

Kader Abdollah- het huis van de moskee

Serdar Gecsoyler klas 5a 09-11-12

Aga Djan in tapijthandelaar, hij is het hoofd van de bazaar in zijn woonplaats Senedjan. Hier woont hij met zijn hele familie in het huis van de moskee, de imam Alsaberi is zijn neef. Maar hij sterft al snel in het begin van het boek. Het nichtje van Aga Djan, Sediq trouwt met een jonge imam, Galgal. Hij heeft een opleiding afgerond in Qom, een stad dichtbij Senedjan. Na de dood van de imam van de moskee neemt hij de taak van imam op zich. Galgal is erg fel tegen de sjah van Iran en vlucht weg voor de politie nadat hij een preek heeft gegeven die een opstand veroorzaakte. Aga Djan en zijn familie zijn erg traditioneel. Aga Djan zorgt er dus voor dat de tradities behouden worden. Maar hij kan niet voorkomen dat Iran langzaam moderner wordt. De ayatollahs proberen dit wel te voorkomen. Ze willen de normen en waarden van de islamitische leer in stand houden, Galgal sluit zich bij hen aan. De groep wordt steeds radicaler, hun leider Khomeini wordt zelfs verbannen. Galgal, inmiddels een vertrouweling van Khomeini, gaat met hem mee. Dan wordt de sjah van Iran verdreven, Khomeini keert terug en grijpt de macht. Zo veranderd Iran in een ander uiterste, van heel vrij worden ze nu heel erg beperkt. Niemand durft meer vrijuit te praten omdat ze opgepakt worden als ze het geloof niet goed uitoefenen. Galgal wordt een rechter van Allah, hij veroordeeld mensen ter dood als ze de regels niet volgen. Zo wordt de zoon van Aga Djan, Djawad wordt opgepakt en vermoord door Galgal. Zinat, de schoonzus van Aga Djan keert zich tegen de familie en sluit zich aan bij de ayatollahs. Ze verraad hun eigen familie en zorgt ervoor dat haar zoon Ahmad, de opvolger van de imam en de neef van Aga Djan wordt opgepakt. Maar later wordt ook Zinat zelf vermoord. Shabal, de opvolger van Aga Djan, zit bij een ondergrondse beweging en hij vermoord Galgal. 

Thematiek.

De auteur van het boek heeft geprobeerd om een duidelijk beeld te scheppen over de betekenis van de islam en dat heeft hij redelijk goed gedaan. In een van zijn interviewen zegt hij dat hij zijn boek heeft geschreven voor de Europeanen om te laten zien wat de islam inhoudt, omdat de islam de laatste tijd vaak negatief in beeld is gekomen. dit doet hij  door de ontwikkeling van iran te weergeven, waar in de jaren zestig modernisering aan de gang is door de Amerikaanse invloeden en de amerikaans gezinde sjah van iran . sommige mensen in iran vinden deze ontwikkelingen minder gewenst waaronder de ayatollah’s en beginnen dit tegen te houden door de bevolking te beïnvloeden met hulp van de imams(Galgal). De ayatollah’s grijpen uiteindelijk de macht en er ontstaat een samenleving die eigenlijk intoleranter  is dan de voorgaande. Galgal wordt als rechter van Allah aangesteld door de ayatollah Khomeini . Galgal begint met het executeren van andersdenkenden zonder enig vorm van proces. Galgal is na de ayatollah Kmomeini de machtigste man van Iran en legt dus aan niemand verantwoordelijkheid af behalve aan Khomeini en Allah. Door de acties van Galgal ontstaat er weer een links georiënteerde oppositie. Amerika is niet blij met de gang van zaken in Iran en probeert met hulp van saddam Hussein de situatie in Iran in controle te krijgen. De gevolgen van de ingreep van irak zijn mondiaal gezien nog erger. Irak neemt voor Iran zeer belangrijke oliesteden in. De mensen kunnen hier niet blij mee zijn en besluiten iets te gaan doen aan de situatie. Oorlog lijkt hen de beste oplossing en zo begint de twintigjarige oorlog tussen Iran en Irak.

Personages

Het hoofd van de moskee en zijn familie:
Aga Djan – het hoofd van het huis van de moskee en de bazaar (tapijthandelaar)
Fagri Sadat – de vrouw van Aga Djan
Djawad - de zoon van Aga en Fagri
Nasrin - de dochter van Aga en Fagri
Ensi - de dochter van Aga en Fagri
Nosrat - de broer van Aga Djan (een levensgenieter)
Shahbal - de man die later het verhaal van de moskee vertelt en schrijver wordt
Moazen - de vader van Shahbal en de omroeper van de moskee

De imam en zijn familie:
Alsaberi - de imam van de moskee
Zinat - de vrouw van Alasberi en de vrouw die verhalen vertelt
Sediq - de dochter van Zinat, getrouwd met Galgal.

Ahmad - de zoon van Alsaberi en de nieuwe imam van Senedjan
Galgal - de rebellerende invalimam die later de rechterhand van Khomeini wordt

Aga Djan: hij is de hoofdpersoon van het boek. Aga Djan is een tapijthandelaar en de man van de moskee. Iedereen in de stad kent Aga Djan . hij is een zeer respecteerde en machtige man in de stad, maar zijn macht brokkelt steeds verder af door de veranderingen in Iran .een goede manier om  de macht van Aga Djan te illustreren is door de problemen te laten zien die hij tegenkomt. Na de dood van Imam Alseberi valt de imam Galgal (getrouwd met de dochter van imam Alseberi , Sediq) in voor de moskee. In zijn preken is hij zeer fel tegen de amerikanen en de sjah. Op een dag komt Farah dibba de vrouw van de Sjah naar de stad om een vrouwenkliniek te openen en een bioscoop met Amerikaanse filmen. Dit kan natuurlijk niet volgens Galgal en hij loopt richting de bios om de deuren dicht te timmeren. Farah dibba is natuurlijk niet alleen gekomen en heeft dus legermannetjes bij zich. Het leger laat de massa niet dichtbij de bioscoop ,maar galgal gaat toch door en precies op dat moment komt Aga Djan en voorkomt dat Galgal niet verdergaat  en dat het leger niet schiet op de massa. Galgal is niet blij met de actie van Aga Djan en zegt dat hij later nog van hem te horen krijgt. De mensen verspreiden zich weer en Galgal is genoodzaakt  om de stad te verlaten. Later in het verhaal als Galgal aangesteld is tot de rechter van Allah pakt hij de zoon van Aga djan op. Djawad wordt opgepakt in de rode dorp(communistische dorp) communisten zijn ongelovig en dus verkeerd. Djawad wordt naar de islamitische rechtbank gebracht ,verhoord door Galgal en vervolgens vermoord. Aga Djan mocht de lijk van Djawad niet begraven omdat Djawad een verrader was volgens Galgal. Aga Djan ging samen met shahbal de zoon van moazen(gebedsoproeper van de moskee) een paar dorpen langs maar niemand wilde een begraafplaats geven aan Djawad omdat ze anders problemen zouden krijgen. Aga bleef doorzoeken want hij wist dat zijn zoon onschuldig was en dus een begraafplaats moest hebben. Hij werd door een dorpeling doorverwezen naar Hoessein  Khan en daar kreeg Djawad een begraafplaats. hieruit kan je duidelijk zien dat Aga Djan niet wegvlucht voor zijn problemen maar juist tegemoet treedt.

Ruimte

het verhaal speelt zich grotendeels af in het huis van de moskee. Het boek vertelt een verhaal van 40 jaar lang. Beginnend in de jaren zestig. De plaats waar het zich allemaal afspeelt heeft een grote invloed op hoe de mensen zich gedragen/leven. Iran is nog steeds een van de strengste islamitische landen die niks te maken wilt hebben met  Amerika. In het boek is dat precies hetzelfde, personages zien Amerika als een grote dreiging voor de islam.  Bijna nergens anders in de wereld zijn de mensen zo fel tegen de Amerikanen en de Amerika gezinde sjah die het land moderner wilt maken. Het is dan ook vrij logisch dat het verhaal zich afspeelt in Iran en niet ergens anders. De imam(Galgal) is in Senedjan is zo machtig dat hij door alleen al een preek een massa mensen in opstand kan brengen. Dat een religieuze man zoveel mensen zo gemakkelijk in beweging kan brengen is vrij bijzonder en zie je niet overal terug. Het feit dat mensen hun rug toekeren tegenover Aga Djan bewijst hoe mensen die ooit bevriend waren met Aga  heel snel kunnen veranderen door de uitspraken van de ayatollah Khomeini en dus weigeren om Djawad te begraven. De mensen zijn weliswaar genoodzaakt om de lichaam van Djawad te weigeren anders zouden zij ook als andersdenkenden worden gezien en zou het verkeerd kunnen aflopen met hen.

Structurele argumenten: Het boek was voor mij makkelijk te lezen. Het verhaal speelde zich in een chronologische volgorde af. Er was degelijk een samenhang tussen de gebeurtenissen . Gebeurtenissen in het verhaal hadden gevolgen voor verdere gebeurtenissen.                                                                                                                          

Emotionele argumenten:nadat Nosrat een vrouw uit Teheran had meegenomen die haarzelf niet kleedde volgens de regels van het huis. Nosrat was niet echt geïnteresseerd in de islam, maar meer in vrouwen. Toen de familie gezamenlijk koran aan het lezen was, ging nosrat samen met de vrouw die hij had meegenomen naar de bibliotheek van de moskee om seks te hebben met haar. Seks in de moskee is onacceptabel in de islam. Later in het verhaal heeft zinat ook seks in de moskee met de invalimam die inviel voor Galgal. Dat mensen begeren naar seks is te begrijpen, maar dat ze dan de moskee uitkiezen om het te doen ,vind ik zelf niet kunnen. ik werd niet blij met wat ik te lezen kreeg.                                                                                                                                                                               

Intentionele argumenten: in de verantwoording heeft de auteur gezegd dat de bedoeling van hem was om aan de Europeanen de islam te vertellen. Hij laat duidelijk zien hoe de Islam zijn invloed uitoefent op de mensen. De auteur zegt dat de islam meer een levenswijze is dan een geloof. Mensen houden bij alles wat ze doen rekening met de islam.                                                                                                                                                                                             

Morele argumenten:in het verhaal worden dingen verteld waar ik als moslim nog nooit van gehoord heb. Om maar als voorbeeld te noemen: seks in de moskee. Mannen zouden als ze te lang wegblijven van hun vrouw een andere vrouw als siege kunnen nemen om er vervolgens seks mee te hebben. In de islam zover ik weet is het verboden om seks te hebben buiten je huwelijk. De personages in het verhaal vinden dat seks kan door iets te zeggen in het Perzisch waarop de vrouw met een ja of nee antwoord moet geven. De mening van de auteur hierover is nergens te bespeuren, maar mijn mening hierover is: fout, niet doen dus.                                                                             

Realistische argumenten: het boek geeft de werkelijkheid goed weer. De Iran uit de jaren zestig tot het begin van 21^e eeuw wordt realistisch beschreven. De oorlog tussen Irak en Iran in 1980 tot 1989 heeft ook echt plaatsgevonden.                                                                                                                                                                                            

Vernieuwingsargumenten:voordat ik dit boek had gelezen wist ik niet dat De sjah van Iran Amerika gezind was. Hij probeerde het land te moderniseren en kreeg hierbij hulp van de Amerikanen.  Een overgrote deel van de bevolking wilde daarover niets horen. Ze werden beïnvloedt door de Imams en de ayatollahs. Het is de ayatollah Khomeini uiteindelijk gelukt om de sjah te verjagen. Hij was een revolutie begonnen. Khomeini voerde de sharia in. Iedereen moest leven volgens de strenge regels van de islam. Mensen die dat niet deden werden opgepakt en zwaar gestraft. Deze samenleving werd intoleranter  dan de vorige. Dit zagen de mensen niet gebeuren. Door de revolutie veranderden vrienden in vijanden. Het was moeilijk geworden om iemand te vertrouwen. En nu nog steeds heeft Iran een regering die werkelijk een hekel heeft tegenover Amerika. Bij de meeste landen verwacht je dat de samenleving steeds moderner wordt . maar bij Iran is precies het tegenovergestelde het geval.                                                     

Stilistische argumenten:  Het taalgebruik was gemakkelijk. Er waren allerlei Perzische termen te vinden, maar dat kon niet als een probleem gezien worden, aangezien er achterin het boek een verklarende woordenlijst te vinden is. Als het woord niet in de woordenlijst stond, werd het in de tekst wel verklaard. Allerlei Perzische woorden werden in het verhaal gepast, op een hele natuurlijke manier. Het vormde geen problemen en voegde zelfs iets extra’s toe aan het boek. 

Literaire stroming: ik zou voor realisme kiezen. De gebeurtenissen in het verhaal zouden in de werkelijkheid plaatsgevonden kunnen hebben. Sommige hebben ook plaatsgevonden zoals de revolutie en de oorlog tussen Irak en Iran.